نقل قولی از یک مقام آموزش و پرورش منتشر شد که ۶۰۰ نفر از شهروندان افغانستان به عنوان آموزگار ابتدایی به استخدام ایران در می‌آیند. پیداست که چنین خبری بازتابی گسترده پیدا می‌کند، آن هم در شرایطی که از یک سو سخن از کمبود معلم است و از سوی دیگر متقاضیان ایرانی بسیاری در صف استخدام ایستاده‌اند.

در شبکه‌های اجتماعی به نقل از معاون آموزشی وزارت آموزش و پرورش منتشر شد که « در حال هماهنگی با سازمان استخدامی کشور جهت صدور مجوز جذب برای ۶۰۰ نفر از پناهندگان افغان در آینده نزدیک هستیم.»

حمید طریفی حسینی بر اساس این خبرها گفته است: «  در حال حاضر کشور با کمبود معلم مواجه است که لازم است از همه ظرفیت ها برای جبران کمبود نیرو استفاده کنیم. برنامه‌های مناسبی برای بکارگیری تعدادی از پناهندگان افغان به عنوان سرایدار یا نیروی خدماتی در دست بررسی است که در آینده نزدیک اعلام خواهد شد.»
به گفته او مهاجران افغان در صورتی که شرایط علمی و اقامتی آنها به تایید وزارتخانه برسد، می‌توانند در آزمون های پیش رو شرکت کنند، و با احراز شرایط لازم بعنوان آموزگار ابتدایی در مدارس تهران و سایر شهر های بزرگ مشغول به کار شوند!
همچنین به نقل از معاون وزیر آموزش و پرورش گفته شده که « شباهت‌های فرهنگی و زبانی دو کشور دوست و برادر ایران و افغانستان، زمینه مناسبی برای استفاده از این قابلیت را در آموزش و پرورش فراهم کرده است و با توجه به آمار قابل توجه دانش آموزان افغان در مدارس تهران و برخی شهرهای بزرگ، با گفتگوهای کارشناسی تصمیم بر این شد تا درصدی از استخدام ها را به مهاجران افغان اختصاص دهیم».

تکذیب خبر

این خبر جنجالی رسانه‌ای بر پا کرد. بعد از این جنجال خبری این خبر از سوی وزارت آموزش و پرورش تکذیب شد. معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزش و پرورش ادعای استخدام ۶۰۰ آموزگار دوره ابتدایی از میان اتباع را تکذیب کرد.
حمید طریفی حسینی در گفت‌وگو با یکی از خبرگزاری های رسمی کشور درباره ادعای استخدام ۶۰۰ نفر از شهروندان اتباع به عنوان آموزگار ابتدایی در مدارس کشور گفت: این مطلب صحت ندارد و آن را تکذیب می‌کنم؛ بنده در هیچ مکانی چنین صحبت‌هایی را مطرح نکرده‌ام.
او افزود: استخدام معلم برای مدارس کشور قواعد خاص خود را دارد از جمله داشتن تابعیت ایران؛ به هیچ عنوان موضوع استخدام اتباع افغانستانی به عنوان معلم مطرح نبوده و نیست.
اما واقعیت ماجرا چیست؟

ماجرای واقعیت استخدام معلمان اتباع افغانستانی به زمستان سال گذشته بر می‌گردد. در دی ماه سال ۱۴۰۲ علی فرهادی سخنگوی وزارت آموزش و پرورش در نشست خبری با خبرنگاران با اشاره به تأمین نیروی انسانی از جمله معلم برای آموزش دانش‌آموزان اتباع افغانستانی گفت: «جمهوری اسلامی علاقه‌مند است که اگر در بین اتباع افغانستانی در ایران کسی است توان معلمی دارد و می‌تواند به صورت جهادی تدریس کند، استقبال می‌کنیم. فضا، کلاس مدرسه برای این کار تأمین است و ما کمک آنها را ارج می‌نهیم».
همان موقع هم که این خبر از قول فرهادی منتشر شد در فضای مجازی جنجال به پا کرد. منتقدان گفتند که استخدام اتباع بیگانه در آموزش و پرورش شدنی نیست و خلاف قوانین استخدامی کشور است و هر فردی که باید در این وزاتخانه استخدام شود باید تابعیت جمهوری اسلامی ایران  را داشته باشد.
اندکی بعد، سخنگوی آموزش و پرورش اعلام کرد که به هیچ وجه اتباع افغانستانی به عنوان معلم در مدارس کشورمان جذب نشده‌اند و نخواهند شد.

او گفت: از سخنان من سوء برداشت شده است ومنظور بیسوادان افغان بوده و  سواد آموزی به آنان، چرا که من گفته‌ام چنانچه بی‌سوادی در بین اتباع افغانستانی وجود داشته باشد، باسوادان افغانستانی می‌توانند به صورت جهادی به آنها آموزش دهند. این کار برای باسواد شدن دانش‌آموزان اتباع است و به هیچ وجه اتباع افغانستانی به عنوان معلم در مدارس کشورمان جذب نشده‌اند و نخواهند شد.
سخنگوی وزارت آموزش و پرورش در آن زمان همچنین تأکید کرد که جذب و استخدام معلمان صرفاً از طریق آزمون استخدامی و دانشگاه فرهنگیان و از بین اتباع ایرانی است و اصلاً معلم افغانستانی نداریم. هم‌اکنون معلمان ایرانی، تعداد بسیار زیادی از دانش‌آموزان افغانستانی را در مدارس جمهوری اسلامی ایران تحت پوشش دارند. بنده توصیه کردم اتباع افغانستانی‌که توانایی لازم را دارند می‌توانند به صورت جهادی به دانش‌آموزان افغانستانی در خارج از مدرسه تدریس کنند و برای مبارزه با بی‌سوادی هموطنان خود تلاش کنند».
از این رو به نظر می‌رسد از آنجایی که بحث کمبود معلم در کشور وجود دارد این موضوع دوباره از سوی عده ای در فضای مجازی به گونه ای دیگر بازنشر شده و این بار از قول مسئول دیگری بیان شده است.

#صریح_خبر