قلعه عقابها ،این اسم برای خیلی ها اشناست  فرقی نمی کند فوتبالی باشی یا نباشی، کمتر کسی است که در ایران و گیلان  این اسم را نشنیده باشد و یا نداند منظور چیست. 

چوکای تالش ،قلعه عقابها، تیم نام آشنای ان روز های لیگ دسته اول کشور ،جام آزادگان که هر تیمی را  به لرزه در میاورد  ان روزها تیم را به خاطر حواشی ان نمی شناختند، به خاطر ضرب و شتم داور هر از گاهی روی انتن جهانی نمی رفت، به خاطر دعوا بر سر مالکیت باشگاه  خبر ساز نمی شد  بلکه به خاطر  زدن ۳ گل به تیم رویایی پرسپولیس با ان همه ستاره  و بردن تیم های پراوازه در پوریای ولی تالش  لقب قلعه عقابها بر سر زبانها افتاده بود

  ورزشگاه پوریای ولی  که عقابهایی تیز چنگال داشت و به خاطر بازی خوب بازیکنان چوکای تالش به قلعه عقابها لقب گرفته بود و  خیلی از  بازیکنانی  و مربیانی که  اکنون در لیگ برتر بازیکن و مربی هستند  افتخارشان این بود که ان سالها عضو این تیم بوده اند

اما زمان گذشت و دعوا های سیاسی وارد این تیم شد و هر کس می خواست از این تیم بهره وری سیاسی می کرد  فرقی هم نمی کرد  یک زمان با بازی خوب و بار دیگر با ضرب وشتم داور و گاهی با دعوا بر سر مالکیت و گاهی نیز پرداخت پاداش نجومی مانند ۵۰ هزار تومان !!!.

هرکس که در تالش می خواست نماینده شود چوکا و احیای ان در صدر برنامه های ان بود  و شعار های ایران ،چوکا ،… گوش فلک را  کر کرده بود   و  وقتی تیم نتیجه نمی گرفت  بهانه ها شروع میشد که فلانی تیم را به این روز انداخت، بودجه نیست و بازیکن خوب جذب نشد و مربی کارایی نداشت و …

حالا که تمام ارزوی مردم این شهر و سطع توقع هواداران این تیم  صعود به لیگ دسته دوم کشور تنزل پیدا کرده بود باز هم این امر میسر نشد و چوکای تالش از صعود به لیگ دسته دوم کشور بازماند   و تنها یه چیز از ابتدا تا کنون فرقی نکردهع و ان هم تماشاگران پر شور این تیم هستند که در سرما و گرما و در لیگ یک و دسته سوم این تیم را مورد حمایت خود قرار میدهند

و حتما اگر سراغی از مسولین ذیربط بگیریم  ضمن اینکه تقصیر را به یکدیگر حواله میدهند خواهند گفت چیزی از ارزش های این تیم کم نمیکند .اما اقای مسول ایا واقعا چیزی از ارزشهای این مردم کم نمی کند ؟!! 

 سوت قطار ناکامی فوتبال گیلان و علی الخصوص تالش  خیلی وقت پیش به صدا درامده است و مسولین در خواب غفلت فرو رفته اند

از حذف تیم های نوجوان و جوان و… گرفته تا بازماندن چوکای تالش از صعود به لیگ دسته دوم فقط بخشی از ناکامی ورزش تالش است  و حلقه مفقوده این ناکامی ها بی شک دخالت سیاسیون در ورزش است و انهم نه دخالت مثبت و نه کمک به تیم ها بلکه صرفا جهت بهره وری سیاسی از ورزش می باشد

و این شرح حال تیمی است که روزگاری قلعه عقابها بود و به افسانه ها تبدیل شده است  و شاید ان شعر معروف که این روزها در ورزشگاه های گیلان نصب شده نیز حال و روز چوکای تالش باشد : اگرچه هیچکس نیومد سری به تنهاییت نزد اما تو کوه درد باش طاقت بیار و مرد باش

و در پایان :

عقاب آسمان پرواز ِ اقلیم ِ سر افرازی

کجا بر خاک ِ درد آلود ِ غم ، می گسترد پر را