تا با کفشهای کسی راه نرفته ایم در مورد راه رفتنش قضاوت نکنیم

در سالهای اخیر خبرهای متفاوت و گوناگون از خودکشی در منطقه مخابره میشود که بسیار دردناک می باشد و اگر آمار خودکشی ارائه شود قطعا به نسبت گذشته روند افزایشی داشته است

یک نفر از بالای ساختمان خود را پرتاب میکند ، آن یکی قرص برنج میخورد ، دیگری خود را حلق آویز می‌کند ، یکی از پل خود را پرت میکند و …

آقایان اهل مصاحبه می‌توانند علت اصلی خودکشی را قرص برنج یا ارتفاع ساختمان اعلام کنند و با یک مصاحبه خبر از تحقیقات بیشتر بدهند

اما سایه شوم خودکشی مدتی ست که بر این شهر افتاده و صفحه حوادث خبرگزاری ها از مدلهای مختلف آن رونمایی کردند

میدانید وقتی کسی تصمیم به خودکشی میگیرد چه معنایی دارد ؟! یعنی یا راهی نبوده یا راهی پیدا نکرده است که در هر دو صورت باید علت اصلی ریشه یابی شود

همواره دنبال معلول ها هستیم و بامعلول ها برخورد کرده ایم برای مثال دست فروش و مأمور سد معبر یا قروقبان و قاچاقچی چوب و…با هم درگیر میشوند اما اینها معلول هستند و باید چرایی آن را پیدا کرد ، علتی که دست فروش را به خیابان کشیده و مأمور سد معبر که لاجرم باید با وی برخورد کند تا حقوق بگیرد!!!

«مادر مُرد از بس که جان ندارد» ، خواندیم مادری ضمن اقدام به خودکشی فرزندانشان را نیز برای کشتن از ساختمان پرتاب کرد

پدری ضمن خودکشی ، خانواده های زیادی را داغدار کرد

نه ، اشتباه نکنید هیچ کس خودکشی  را تجویز نمی کند اما وقتی کارد به استخوان می رسد مغز نیز درست عمل نمی کند

دانشمندان زیادی خودکشی را بررسی کرده اند و عوامل زیادی برای آن آورده اند اما کیست که نداند آنچه این روزها باعث خودکشی ست فقر ، بیکاری ، شرایط بد اقتصادی ، طلاق ، و گسست های فرهنگی می باشد

هیچ آدمی از سر خوشی و شادی دست به خودکشی نمی زند و پر واضح است که وقتی خودکشی رواج پیدا میکند دیگران نیز آن را راه حل میدانند و دست به آن می زنند

شاید به جای اینکه قرص برنج یا ارتفاع ساختمان را عامل اصلی خودکشی اعلام کنیم! کمی واکاوی بیشتری کنیم کمی از روانشناسان یا جامعه شناسان بهره بگیریم و صد البته راهکار های آنان در حد یک سمینار و مقاله نباشد بلکه علت اصلی مشخص و بصورت عملی به آن پرداخته شود

شاید بجای اینکه راحت به قضاوت بپردازیم و بی آنکه عوامل را در نظر بگیریم به اظهارنظر بپردازیم کمی خود را در  شرایط دیگران قرار دهیم و بعبارتی تا با کفش های دیگران راه نرفته ایم در خصوص راه رفتنشان قضاوت نکنیم

امیدواریم مسئولین محترم این موضوع را مهم پنداشته و بدنبال راهکار آن باشند و این موضوع به معضل جدی جامعه تبدیل شده که سن و سال هم نمی شناسند و تا دیر نشده اقدامی کنند.