جلسه پشت جلسه، عکس پشت عکس، مصوبه پشت مصوبه ، حضور فلان مسئول در فلان جا ، خب خروجی اینهمه جلسه و عکس و مصوبه چه بوده ؟!
کمی هم از پشت میزتان فاصله بگیرید و یک شب با همان ماشین مدل بالایتان در همین حوالی دوری بزنید تا عمق فاجعه را ببینید تا اگر فقط اگر دلتان لرزید خواهید فهمید که کجا هستیم
پیر و جوان و نوجوان ، زن و مرد هم ندارد ببینید با این مردم چه کرده اید
نه ، اشتباه قضاوت نکنید اینها را سرزنش نکنید
اگر جوانی دیدید که قلیان بدست دارد و آرزوهایش را دود میکند به وی نیشخند نزنید
اگر فردی را کنار خیابان کارتن خواب دید سرتان را برایش تکان ندهید
از سانسور بکاهم ، اگر دیدید عده ای خوشحالی مینند و دور آتش گرفته اند و یک بامداد قهقهه میزنند از نعشه بودن وی نگاه عاقل اندر سفیه به خود نگیرید
دختران جوانی را دیدید که با آرایش غلیظ از خودرویی پیدا شدن او را شماتت نکنید
حتی اگر با قرص و مواد روانگردان اندر خم کوچه کسی را دیدید قدم میزند و بلند میخواند وی را متهم به خوشگذرانی نکنید
اینها جامعه ما در پشت پرده و تاریکی شب و سانسور های روز در حال فدا شدن هستند و از روی یاس و نامیدی قلیانی،قرصی ، موادی به قیمت تباه شدن زندگی شان به جان خریده اند
این شرمندگی ،شماتت و سرزنش دقیقا مال شماست که دل در گرو میزی دارید که نهایتا دور هم میوه ای خورده اید و چایی نوشیده ای و کاغذی سیاه کرده اید که خروجی نداشته یا اگر هم داشته دقیقا به ضرر مردمی بوده که اگر سیل و زلزله و مراسمی باشد پای اول همه اینها هستند
قربان آن جوانی بروم که هنوز در گروه های مجازی برای چپ و راست فدا میشوند و با مرده باد و زنده بادها مدافع مسئولی چون شما هستند
روحانی ، احمدی نژاد ، هاشمی و حتی نام کسانی که از گفتن نامشان همچون گفتن اینکه خیل عظیمی از جوانان #ترامادولی شده اند ابا دارم
به هر کس هم که انتقاد میشود بلافاصله جوابیه ، تکذبیه و شکوائیه می دهند که این انتقاد نارواست و تهمت است ، پس مقصر این همه مشکلات احتمالا مردم کمک کننده به زلزله و سیل هستند
قانون هم که قربانش بروم فقط علیه فقرا اجرا میشود و اگر یک جایی مثل زیاد شدن عوارض خروج از کشور باشد موجب اعتراض می شود چون صدای ثروتمندان زود به گوش میرسد چرا که هفت نسل فقیر کرایه تاکسی را ندارددچه رسد سفر خارج از کشور !
این انتخابات نشد انتخابات بعدی حالمان خوب میشود پس پخش بنر و پوستر سهم ماست ، فحش و ناسزا و درگیری سهم جوانی ست که مجبور است از نردبان وعده ها بالا برود
فدا شوم پدری را که تمام دار و ندارش و جانش را برای فرزندی خرج کرد که قرار بود عصای دستش باشد ولی حالا پدر با یک کیسه قرص و احتمالا پسر هم با یک قرص هر دو بطور موقت مُسکنی مصرف میکنند
شما بخوابید که چوب بی تدبیریتان شب ها در وسط شهر در حال نواخته شدن بر سر جوانان هست
و مادری که چشم به راه فرزند به در خشکش زده است و آرزوی خوشبختی فرزند گیسوانش را سفید کرده است
ما انگار افسرده به دنیا آمده ایم و داد هایمان به چپ و راست دایورت شده است و فدای دعوای چپ و راست شده ایم
گروه های مجازی داغ هستند و قربان دلِ پاک جوانانی بروم که هنوز هم از شما مسئولین حمایت میکنند و چون به خلوت می روند میگویند میدانیم که بی مورد دفاع میکنیم اما نباید کم آورد!
قربانتان بروم به جای چک کردن گروه های مجازی فقط یک شب در خیابان های این شهر قدمی بزنید به رسم شب گردی!
✍ بهرام سبزی