شرکت سهامی حنگل شفارود گیلان ۱۲۵ هزار هکتار از بهترین و قدیمی ترین جنگلهای جهان را مدیریت می کند ، جنگلهایی که متخصصان منابع طبیعی جهان آن را شاهکار طبیعت ،فسیل زنده و مادر جنگل های اروپایی می نامند.جنگل هایی که تاکنون توانسته دربحث حفاظت و احیاء و بهره برداری علمی و مخصوصاً اشتغال نقش بسیار مهمی را ایفا نماید.

مهندس کرمدوست مدیر تحقیقات و نو آوری و مشاور مدیر عامل در امور جنگل در این باره اعلام کرد: بهره برداری علمی جنگل توسط مجریان طرح ها به هیچ وجه تخریب زا نبوده بلکه باعث اصلاح جنگل و افزایش توان تولید آن می شود و این نوعی کمک و مدیریت مصنوعی وبیولوژیک به تحول و تکامل جنگل می باشد .

این معلم دانشگاه عوامل تخریب جنگلها را دام ، خانوار های جنگل نشین ، قاچاق چوب ، اتش سوزی ، پروژهای عمرانی و تغییر کاربری دانست و در خصوص ضرورت مدیریت علمی جنگل داری و بهربرداری بیان کرد و افزود: برای سه ارگانیسم بایستی پزشک باشد ۱- انسان ۲-دام ۳-جنگل – جنگل تیمار و پرورش خاص خودش را می طلبد و همانند جامعه انسانی مبتلا به آفات و امراض می شوند و بایستی با جراحی و اجرای طرحهای جنگلداری این گونه درختان را برداشت و همزمان با آن بهره برداری از درختان کهنسال و دیر زیست صورت گرفته و ترکیب جنگل به طرف جوان هدایت و ضمن حفظ ارزشهای زیست محیطی در تولید چوب نیز بسیار تاثیر گذار خواهد بود

این کارشناس ارشد جنگل معتقدند اگر درختان را قبل از پوسیده شدن برداشت نکنیم درخت ضمن از دست دادن ارزشهای اقتصادی تمام کربنی را که در حال رشد ذخیر نموده بود با بروز آثار پوسیدگی به اتمسفرباز می گردد و این به نوعی به گرمایش زمین و افزایش گازهای گلخانه ای کمک می کند. متاسفانه هر سال ۱۰ درصد از برداشت چوب جنگلهای کوهستانی شمال کاسته می شود و بااین کار ما با سیاست های نادرست و غیر کارشناسی به طبیعت دستور می دهیم در حالی که ما بایستی با در نظر گرفتن نقطه بهینگی و ماتریس بهره برداری بدور از افراط و تفریط با احترام به قواعد و نظام مندی های طبیعت به جنگلها کمک نماییم و در نتیجه در راستای توسعه پایدار بایستی از طبیعت الگو برداری نماییم

وی در ادامه اشاره داشتند طرح صیانت در راستای توسعه جنگل در سال ۸۲ تصویب شد آن موقع می گفتند، طرح مذکور‌مثل شمشیر دو لبه تحولی ایجاد خواهد کرد. با گذشت زمان به دلیل عدم تحقق اعتبارات به سر انجام نرسید و برنامه ملی تدوین شده جنگلهای شمال بخاطرطرح استراحت ویا تنفس جنگل یقیناً دولت قادر نخواهد بود بالای ۵۰۰ میلیارد تومان را درسال برای ساماندهی دام – خانوار های جنگل نشین – حفظ مجریان طرح ها … پرداخت نماید . انتظار و استدعای ما این است که مسئولین دست اندر کار و تصمیم گیران با استفاده بهینه از زمان و جلوگیری از فرصت سوزی اجازه ندهند مدیریت آرمانی و احساسی برمدیریت علمی جنگلها دیکته شود در غیر این صورت باقی مانده جنگل های باستانی و هیرکانی خزری را از دست خواهیم داد.

به امید حفظ و حراست از جنگل های پویا