تالش را در پهن دشت ایران به سرزمین گل وبلبل و سبزه و دمن و کوه و درودشت میشناسند.تالش الحق بهشت است ،جنت است.
این شهر مابین دریای خزر و کوههای سربه فلک کشیده تالش مامن مردان وزنان زحمت کشی است که به شغل شریف کشاورزی و دامپروری وصیادی و باغداری شهره اند.

در تمام توصیفات تاریخی از تالش این موهبات الهی زبانزد خاص وعام می باشد.

در کنار این توصیفات بایستی به یک توصیف مدرن نیز گردن فرود آوریم؛ترافیک تصنعی.

ترافیک تصنعی حالا دیگر جزو مشخصات این شهر می باشد.

این معضل نه اختصاص به فرماندار دارد نه مختص شهردار است نه حاصل شوراست.

ترافیک تالش حاصل بی مهری سکانداران مدیریت کشوری و استانی است و راه حل آن نیز در استان می باشد.
اگر شهردار یا شورا یا فرماندار به شما گفتند چندین طرح برای حل معضل ترافیک داخل شهر تالش داریم با فراغ خاطر گوش فرادهید اما باور نکنید.

چرا که اگر معضل ترافیک بدست فرماندار وشهردار وشورا قرار بود حل شود چه بسا فرمانداران وشهردارن وشوراهی قبلی تاکنون به حل آن خیلی وقتها پیش اقدام کرده بودند.

حال چرا از نظر نگارنده معضل ترافیک حاصل بی مهری مسئولین استانی و کشوری است.
بی شک نیک میدانیم تنها مسیر ترانزیتی استان گیلان جاده ای است که از وسط شهر تالش عبور می کند پس اهمیت استراتژیک و اقتصادی بالایی در سطح استانی و کشوری دارد. اما در طول بیست سال گذشته با گسترش مراودات اقتصادی و افزایش جمعیت تالش و میزان عبور و مرور از جاده ترانزیتی هیچ جاده جدیدی در این شهر احداث نشده است در حالی که در همین مدت در مرکز استان بیش از پنج پل بزرگ احداث شده است .

چگونه است که شهر رشت می تواند پنج پل وبیشتر احداث کند ولی در تنها جاده ترانزیتی گیلان در محور عبوری تالش هیچ پلی احداث نشده است؟؟

این سوال بیانگر یک تبعیض بزرگ و ظلم آشکار می باشد که تاکنون به آن پرداخته نشده است.

شاید مسئولان شهر تالش در پستوهاا و خلوتکده ها به رایزنی در طول سالیان گذشته پرداخته باشند اما تاکنون هیچ اثری از این رایزنی ها در تالش دیده نشده است.

ترافیک تالش که این روزها با مسدود کردن چند مسیر و گشودن چند مسیر با آزمون وخطا سعی می کنند حل اش کنند ناشی از عدم شناخت حجم و بار ترافیک و پیک ترافیک و اوج ترافیک سطح شهر می باشد .

که اگر از اصول اولیه ترافیک آشنا بودند بیخود وبی جهت مردم را دچار زحمت نمی کردند.
مردم تالش در حافظه خود طرح شکست خورده مسیر ویژه تاکسیرانی را به یاد دارند.

مردم تالش در حافظه خود طرح ایستگاه تاکسی ها را با ایجاد برش در پیاده روها را بیاد دارند.
مردم تالش هنوز هم با طرح یکطرفه کردن مسیر خیابان طالقانی خاطره بازی می کنند.

اما دوستان عزیز خاطره سازی وخاطره بازی هم حدی دارد جمع کنید بساط خط کشی و خط سازی و یکطرفه سازی و دوطرفه سازی خیابانهای چهل ساله تالش را .
تمام انرژی و پول و وقت خود را بگذارید از کشور و استان پول و پیمانکار قوی بیاورید تا پل بزرگ رو اجرا کنند .

با این آب بازیها وشلنگ تخته انداختنها و سطل زباله زرد رنگ وسط سه راهی و میدان گذاشتن که ترافیک حل نمی شود .

شهروز پروایی